ในขณะที่คนไทยไฝ่หาวิถีความเจริญแบบตะวันตก
แต่ชาวตะวันตกที่เราเรียกว่า" ฝรั่ง " กลับไฝ่หาความเป็นไทยจากคนไทย
ฝรั่งประทับใจร้อยยิ้มที่จริงใจและไมตรีที่มีให้กับพวกเขาของคนไทย...
รอยยิ้มที่ออกมาจากใจ ...รอยยิ้มที่ไม่เสแสร้งแกล้งทำคนไทยควรภูมิใจในคุณค่าของสยามเมืองยิ้มแห่งนี้
เหมือนที่ชาวต่างชาติเขาเห็น....
วันพฤหัสบดีที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2553
คนไทยเปลี่ยนไป
ทำไมคนไทยในสมัยก่อนถึงอยู่กันได้โดยมีตะเกียงดวงเดียวไม่ต้องมีไฟฟ้าหรือประปา
ทำไมคนไทยสมัยก่อนถึงอยู่กันได้อย่างปกติโดยไม่ต้องใช้พัดลม ทีวีหรือตู้เย็น
ทำไมคนไทยสมัยก่อนถึงดูรักใคร่กลมเกลียวกันเสมอ แบ่งปันกันบ้านใกล้เรือนเคียง
ทำไมคนไทยสมัยก่อนดูแล้วอบอุ่นพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัว ปู่ย่า ตายาย
ทำไมคนไทยสมัยก่อนรู้จักกันยันหัวบ้านท้ายบ้าน ไปไหนทักทายกันทุกคน
ทำไมคนไทยสมัยก่อนยิ้มง่ายและมีรอยยิ้มพิมพ์ใจเสมอ.....
ทำไมคนไทยสมัยก่อนชอบช่วยเหลือกัน ยิ่งงานบุญไม่ต้องพูดถึง
ทำไมคนไทยสมัยก่อนถึงสามัคคีร่วมสู้ร่วมปกป้องแผ่นดิน
แล้วคนไทยยุคนี้เป็นอย่างไร.....
วิถีไทยที่ไม่ลืม
ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไปและความล้นหลามของประชากรทำให้มีแต่ความสับสนวุ่นวายเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อนในสังคมเมืองอีกทั้งการเติบโตทางสังคมได้กลบกลืนภาพความสวยงามของวิถีชิวิตดั้งเดิมของคนไทยไปเกือบหมดสิ้น
ถึงแม้ในตอนนี้จะพยายามอนุรักษ์ไว้เพียงใดแต่ในที่สุดแล้วมันก็ไม่เหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นมา......
ดูเหมือนทุกอย่างจะเลยเถิดไปไม่มีที่สิ้นสุด...
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)